Ubud

Met een Grab taxi reden we binnen ruim een uurtje naar Ubud, de plaats midden in Bali. Een dag van te voren hadden we een hotel geboekt, Bali Dream Resort & Spa. Daar aangekomen hield de weg ineens op, doordat er een steenpaal op de weg was gemaakt. We dachten gelijk weer waar zijn we nu weer beland?? Lex ging even een kijkje nemen en kwam al snel terug met iemand van het hotel met een golfkarretje, zodat we niet met onze bagage hoefden te slepen. We hadden een villa geboekt met twee slaapkamers. Aangekomen bij de ‘villa’ bleek dat alles open was, alleen de slaapkamers hadden een afgesloten deur. De slaapkamer boven had alleen een rieten dak wat niet volledig afgesloten was van de buitenlucht en ook geen airco had. Ilse moest hier slapen, omdat beneden het babybedje gezet zou worden. Ze stemde hiermee in maar was toch wel bang voor de vele muggen die dan zo de kamer binnen zouden komen. Lex en ik hebben later besloten dat we dit Ilse toch niet aan konden doen, aangezien de airco bij haar altijd op graatje noordpool staat. Haha. Terug naar de receptie! Gelukkig kregen we toen een villa met drie slaapkamers, allen voorzien van airco! Iedereen weer blij. Aangezien Ubud een vrij drukke stad is, besloten we twee scooters te huren. Lex, Kaya en ik op 1 scooter (ja hier mag je met zoveel mogelijk mensen op 1 scooter) en Ilse en Lani op 1 scooter. De meiden vonden het prachtig en na 1,5 dag door Ubud te scooteren vond Ilse het ook geweldig. Ze deed dit toch maar even, terwijl ze ook nog eens links moest rijden. Je kon wel zien dat ze een echte motorchick is geweest. Op de scooter en google maps zijn we naar de bekende Buddha to Buddha winkel gereden. Onder weg nog wel een paar keer gestopt voor wat drinken en een ijsje, want Lani viel in slaap van het heerlijke rijwindje. Weer als kleine kinderen in een snoepwinkel hebben we hier rondgekeken. We hebben ons ingehouden! Op verzoek van Chiel en Anouk een mooie armband gescoord, Ilse een paar oorbellen en ik een armband en ring. Op de heenweg werden we nog wel aangesproken door een Indo die ons even de weg zou wijzen. Echter raakte we hem niet meer kwijt en werden we op de terug weg weer door hem ‘achtervolgt’. Waarschijnlijk had deze man goede bedoelingen en wilde hij ons alleen helpen…maar toch! Op de terug weg hebben we een lekkere cappuccino met cheesecake genomen! Moe van de leuke scootertocht besloten oma en de meiden om een heerlijke middagdutje te doen, lekker met zn drieën in bed. Lex en ik zijn samen de stad in gegaan. We hebben een rondje gelopen over de overvolle markt en wat gedronken in een een cafeetje met uitzicht over de drukke straat, even heerlijk mensen kijken. Onderweg hebben we een chauffeur aangesproken, omdat we graag nog een dagtripje wilden maken. De volgende morgen kwam Wayan (zo heten ze hier bijna allemaal) ons halen bij het hotel. We zijn als eerste naar de rijstterrassen gegaan, dit blijft een idyllisch plaatje. Lex, Lani en ik hebben een klim naar beneden gemaakt, midden in de rijstvelden. Prachtig!! Maar dan weer naar boven..pfff onze hoofden liepen leeg toen we weer boven waar, waar oma en Kaya aan een heerlijk koel drankje zaten. Panas!! Nadat we weer bijgekomen waren ging we naar de Tirta Empul tempel. Dit is een tempel met water met helende en magische krachten, het wordt gezien als het meeste heilige water van Bali. Het was dan ook al vrij druk bij de tempel. We wilden eerst alleen een kijkje nemen, maar besloten daarna toch het water in te gaan. Het water zou verjonging en onsterfelijkheid moeten brengen….
Lunchtijd! De chauffeur bracht ons naar een prachtig restaurant midden in de groene natuur. Hier hebben we heerlijke nasi goreng, bami goreng en de meiden een patatje met ketchup gegeten. Op het programma stond nog een tweede tempel, gelukkig vertelde de chauffeur van te voren dat de klim naar boven (en dus ook weer naar boven) ongeveer 25min zou zijn. Dit was misschien een beetje teveel voor de kleine meiden en we wilden ook voorkomen dat Ilse aan de beademing moest. Daarom besloten we naar de vlindertuin te gaan. Lani is weg van vlinders! Ze kon haar haar hier ophalen, heel veel vlinders en ze kon zelfs grote nachtvlinders vasthouden. Ze was hier niet meer weg te slaan. Voldaan na een dagje sightseeing hebben we een lekkere duik genomen in het zwembad. ’s Avonds gingen we een hapje eten in de straat van het hotel. Hier was live muziek. We zaten nog maar net of de zanger begonnen Let it be te zingen. Opa Jack’s liedje zei Lani direct….wat een bijzonder, emotioneel moment, met een lach en een traan was dit een mooie afsluiting van onze 3 dagen in Ubud…..

When I found myself in times of trouble, mother mary comes to me, speaking words of wisdom, Let it be!